İşçi Sınıfı Cennete Gider

1972’de Cannes’da Altın Palmiye alan Elio Petri imzalı İşçi Sınıfı Cennete Gider (La Classe Operaia va in Paradiso, 1971), fabrika işçisi Lulu Massa’nın sınıf bilinci kazanmasına paralel olarak ilerleyen delirme korkusunu, mizah ve kaosu iç içe geçirerek anlatıyor. Yönetmen Petri’nin favori oyuncusu Gian Maria Volonté’nin canlandırdığı Lulu fabrikanın en çalışkan işçisiyken, parmağını kaybetmesinin ardından, işçi mücadelesinin sembolüne dönüşüyor. Hem de işini kaybetmek pahasına… Fabrikanın kapısının önünde işçileri örgütlemeye çalışan sendikacılar, öte yanda onları iş bırakmaya davet eden otonomist öğrenciler ve makinelerin seslerini bastırmak için birbirleriyle sürekli bağırarak konuşan işçilerin sesleri, ünlü müzisyen Ennio Morricone’nin fabrikadaki üretim bandının monotonluğunu hatırlatan tekrarlardan oluşan müziğine karışıyor. Petri, görüntünün ve kurgunun birlikte yarattıkları dağınık, rastlantısal ve hatta aşırı gerçekçi hal aracılığıyla, bugün örneğine pek rastlanmayan bir ajit-sinema başyapıtı çıkarıyor ortaya.