İktidardan Uzakta

Makhmalbaf’ın otoriteyle başı hiçbir zaman hoş olmamıştır. Ekmek ve Çiçek’te (Nun va Goldoon, 1996) anlattığı üzere, henüz on yedi yaşındayken bir polisi bıçaklamaktan hapse düşmüş, devrim sürecinde serbest bırakılmış ama sonra devletin yeni sahipleriyle de bozuşmuştur. Savaşı ve çürümeyi anlattığı İyilerin Düğünü’nden (Arousi-ye Khouban, 1989) itibaren eleştirel konumunu iyice pekiştirir. Filmleri yasaklanır, ülkesinde film çekemez hâle gelir. İran’da seyircileri filmlerini perdede izleyemeseler de bu çopur yüzlü adamı ‘Çirkin Kral’ı sever gibi severler.

<<<

>>>