Antonio das Mortes

Brezilya’nın dünya sinemasına armağanı Cinema Novo akımının öncü yönetmeni Glauber Rocha, ona genç yaşta büyük başarı getiren Kara Tanrı, Beyaz Şeytan (Deus e o Diabo na Terra do So, 1964) ve Terra em Transe’ın (1967) ardından, renkli olarak çektiği Antonio das Mortes’le oldukça cüretkâr bir filme imza atar. 1969 yılında yönetmene Cannes’da Luchino Visconti başkanlığındaki jüriden Altın Palmiye kazandıran film, toplumsal gerçekçilikten western’e, yerel mitolojiden dinî mesellere uzanan farklı katmanlara sahip zengin bir malzeme sunar. İlk olarak Kara Tanrı, Beyaz Şeytan’da karşımıza çıkan ana karakter Antonio, zengin bir toprak sahibi tarafından, kendi topraklarında hak iddia eden köylü isyancıları dize getirmek ve liderlerini öldürmek üzere kiralanır. Ancak Antonio, zamanla içine girdiği yerli halktan etkilenerek eski sahiplerine karşı devrimci bir mücadele başlatacaktır. Film, gösterildiği dönemde, Brezilya’nın güncel politikasına yaptığı atıflar ve yerel mitoloji referanslarıyla anlaşılmaz bulunsa da, deneysel görsel anlatımı ve etkileyici müzik tasarımıyla beğeni uyandırmıştı.

Övgü Gökçe

Boğaziçi Üniversitesi Felsefe Bölümü’nü bitirdi. Yüksek lisans tezini devrim sonrası İran sinemasında anlatım üzerine yazdı. Sinema ve estetik alanında sürdürdüğü doktora çalışmalarının ardından görsel kültür, Türkiye sineması ve ülke sinemalarıyla ilgili dersler ve seminerler verdi. 2005’ten bu yana Altyazı Sinema Dergisi’nde yayın kurulu üyesidir.