Yaratıcı Ses

Bresson için ses, imgenin anlamını pekiştirmez, tam tersine imge yoluyla üretilemeyen anlamlar yaratır. Ses ve imgenin birbirine eşlik etmesinin gerektiği sahnelerde bile ağırlığı sadece birine verin der Bresson, yoksa iki parlak renk gibi birbirlerinden rol çalarlar. Kulak içeriyi duyarken, gözler dışarıyı görür. Hattâ bazen ifadenin tek yolu hâline gelir ses, Bir İdam Mahkûmu Kaçtı’da (Un Condamné à Mort s’est Échappé, 1956) Fontaine, komşu mahkûmlarla duvara vurarak çıkardığı sesler aracılığıyla iletişim kurar. Yankesici’deyse Michel çıt çıkarmamalıdır; ceplere, çantalara gizlice soktuğu ellerine sesin yokluğu eşlik eder.

<<<