Eliptik Kurgu

“Benim için sinema montajdır” diyen Denis’nin kurgu masasında uzun zaman geçirdiği bilinir. Ancak kurguyu kronolojik bir yapı kurmak üzere ve ‘açıklayıcı’ bir şekilde değil, tam tersine boşluklar yaratacak şekilde kullanır. Marguerite Duras’ın romanlarında önemli ayrıntıları es geçmesinden etkilendiğini söyleyen Denis, eliptik kurguyla şiirsel bir akış yaratır. Bu üslubun en belirgin olduğu Davetsiz (L’intrus, 2004) hem geçmiş, gelecek ve şimdiki zaman arasında, hem de karlı Alpler, kalabalık Kore sokakları, tropik Tahiti ormanları ve Louis Trebor’un zihni arasında bir rüya gibi salınır.

<<<

>>>