Mavi Nesneler, Kırmızı Perdeler

Lynch filmlerinde mavi ve kırmızı, mekân tasarımından ışıklandırmaya, anlatımın tüm öğelerine yayılır. Kırmızı merakı kışkırtır, arzuları uyandırır, mavi aynı gökyüzü gibi örter, saklar, sakınır. Lynch bu ikilikle bizi arzuyu ne tamamıyla tatmin etmenin, ne de tamamıyla bastırmanın mümkün olmadığı gerçeğiyle yüz yüze bırakır. Hemen her filmde kırmızı perdelerin önünde, mavi bir ışık huzmesinin yıkadığı bir kadın şarkı söyler. Perdenin aynı anda hem örten hem açığa çıkaran doğası, Lynch’in her sınırın muğlaklaştığı evreni için benzersiz bir metafor gibidir.

<<<