Suyun Yansıttıkları

Su, Tsai Ming-liang filmlerinde sıklıkla önemli bir rol oynar. Sanki film evrenini ele geçirmeye çalışıyor gibidir çoğunlukla, yaşamın merkezi olduğunu hatırlatmaya çalışır. Bazen apartman dairelerini basmaya çalışır, bazen asfalttaki bir delikten sürpriz bir coşkuyla feveran eder, bazen film boyunca aralıksız yağan bir yağmura dönüşür ve varlığını asla unutturmaz. Bazen de yokluğuyla felaketi getirir –susuzluk, hikâyenin yıkıcı unsurlarından birisi hâline gelir. Tsai Ming-liang’ın doğduğu ve üniversite okumak üzere Tayvan’a gidene kadar yirmi yıl yaşadığı Malezya’da çektiği ilk film olan Yalnız Yatmak İstemiyorum’da (Hei Yan Quan, 2006) ise su, çeşitli ifadelerin taşıyıcılığını üstlenir. Filmin başından itibaren bedenlerin neminde dolaşıp duran, atmosferin her yerinden sızan açığa çıkmaya hazır cinsel arzunun bir ifadesine dönüşen, bir kent içi göletinde umudu yeşerten su molekülleri, filmin unutulmaz finalinde huzurun yatağı oluverir. Üç nemli ve iç içe beden, arzunun tarifi zor sularında süzülür sanki, boşluktaymışcasına. Perde inerken her sebatkâr Tsai Ming-liang seyircisi gibi, hayat ya da daha büyük şeyler hakkında düşünürken buluruz kendimizi. Yankılanan müzik, aşktan bahseder.

<<<