Tekrar Tekrar

Titizliği, ayrıntılara gösterdiği aşırı dikkati, sette onlarca tekrar alması (onunla çalışan oyuncuların anlattığı, efsaneleşen “80 tekrar aldık, 200 tekrar aldık” hikâyeleri) ve filmlerindeki her planın olabilecek en doğru, en mükemmel hâlini yakalamış gibi görünmesiyle Kubrick’e benzetilir. Fincher hakkında internette yer alan sayısız video makaleden (ki bu da Kubrick’le bir diğer ortaklıkları) birinin nefis başlığı bu sonuncuyu iyi açıklıyor: David Fincher – Öbür Türlüsü Yanlış (David Fincher – The Other Way Is Wrong).

Öte yandan, filmlerinin tanıtımına da senaryo/çekim/kurgu kadar dâhil olması (reklam filmi yönetmeni geçmişinin getirdiği avantajı not düşelim) ve o alanlarda yapılmamışı yapmaya kafayı fazlasıyla takmasıyla Hitchcock’u da hatırlatıyor bana. Yedi‘nin jeneriği, Sosyal Ağ‘ın afişi, Ejderha Dövmeli Kız‘ın fragmanı… Üçü de kendi alanlarında milat sayılır.

<<<

>>>