Alev Almış Bir Genç Kızın Portresi / Portrait de la Jeune Fille en Feu

Céline Sciamma’nın dördüncü uzun metrajı Alev Almış Bir Genç Kızın Portresi, için için yanmaya başlayan ve giderek perdeden sıçrayan ateşiyle seyircisini de tutuşturan bir yangın. Milattan öncesinden bu yana anlatılagelen mitolojik hikâyeleri, yüzlerce yıllık sanat tarihini, konuşmadan da önce gelen görmenin, bakışın tarihini usulca altüst ediyor; hem şairin hem de âşığın yolunu aynı anda seçiyor. Ressam Marianne (Noémie Merlant) ile konusu Héloïse (Adèle Haenel) arasında değiş tokuş edilen bakışmaların seyri başlı başına bir hikâye. Héloïse’in portresini yapmak üzere gizlice görevlendirilmiş olan Marianne’in ressamca bakışı ne zaman bir âşığın bakışına dönüşüyor, Marianne’den önce kendi imgesini kendine ait tek şeymiş gibi koruyan Héloïse ne zaman görüldüğünü fark ediyor, Marianne ve Héloïse nasıl oluyor da yüz yıllık bakan/bakılan ilişkisindeki hiyerarşiyi altüst ediveriyorlar birlikte… Kaçamak bakışlar, gözlerini kaçırmadan uzun uzun bakışmalar, ressamın konusuna bakarken konusunun ona geri bakıvermesi, eşitçe bakışabilmek, bakışı dönüştürmek, görmezden gelinenleri bakışa açmak, sonra tekrar herkesin ortasında gizli gizli bakışmayı geri kazanmak, paylaşmak, bu kez yepyeni bir hafızayla, tarihle… Alev Almış Bir Genç Kızın Portresi en çok, bakma ya da bakmama kararını Orpheus’un elinden alıp Eurydice’e vermenin filmi.

<<< 2

Kişisel Listeler >>>