Marriage Story

Noah Baumbach’ın kendi hayatından ve boşanma sürecinden bariz izler taşıyan Marriage Story, New Yorklu bir tiyatro yönetmeni ile oyuncu eşinin sancılı ayrılık sürecini hassas bir teraziye yerleştiriyor ve kalp kırıklıklarını, küskünlükleri, husumetleri ikisinin bakış açıları arasında dikkatle gidip gelerek inceliyor. Nicole’un Los Angeles’a taşınma hamlesi ve hukuki sürecin gelişimi sonucu ister istemez daha mağdur görünen Charlie’ye yakın durduğunda bile, Nicole’un haklı olduğu konuları teslim etmeye özen gösteriyor. Filmin belki de en özgün yanı, evlilik gibi boşanmanın da yalnızca bireyler arasında bir anlaşma olmadığını hatırlatması; alaycı bir üslupla işin ailevi, sosyal, hukuki boyutlarına parmak basması. Adam Driver ile Scarlett Johansson’ın etkileyici performansları eşliğinde izleyiciyi öfke, kıskançlık, intikam, pişmanlık duyguları arasında bir o yana bir bu yana savursa da, karakterlerine şefkatle yaklaşmaktan bir an vazgeçmiyor Baumbach. Bu bakımdan Marriage Story, sıkça karşılaştırıldığı (ve kendisi de doğrudan referans verdiği) Bergman klasiği Bir Evlilikten Manzaralar’a (Scener ur ett Äktenskap, 1974) ya da Richard Benton’ın Kramer Kramer’a Karşı’sına (Kramer vs. Kramer, 1979) kıyasla çok daha yumuşak başlı, çok daha iyimser bir film. Zira Nicole’un kucağında Henry’yle kendi yoluna giden Charlie’nin çözülen bağcıklarını bağladığı final sahnesinden geriye kalan duygu, yürek parçalayan bir ayrılık acısından ziyade şefkatli bir uzlaşma, bir tür kabulleniş. <<< 9

7 >>>