Gülmeyen Kadın (Ninotchka)

Ernst Lubitsch’in yönettiği Gülmeyen Kadın (Ninotchka, 1939), İkinci Dünya Savaşı’nın hemen öncesindeki siyasi ve kültürel eğilimlerin izinin bulunabileceği bir hiciv. Cool’luğuyla meşhur Greta Garbo’nun güldüğü ilk film olarak pazarlanan Ninotchka, adının Türkçeye Gülmeyen Kadın olarak çevrilmesinden de anlaşılabileceği gibi Sovyet ajanı Ninothcka’nın ciddiyetten neşeye, aşırı bilimsellikten romantizme geçişiyle bir nevi robottan insana dönüşüm öyküsü. 1917 Devrimi öncesinden kalan mücevherleri satmak üzere üç yoldaşıyla Paris’e gelen Ninotchka, çapkın centilmen Leon’la tanışıyor ve bir seçimle karşı karşıya kalıyor. Komünist dünyanın Ninotchka’nın koyu renk kıyafetleriyle temsil edilen tektipliği, asık suratıyla anlatılan sıkıcılığı karşısında Leon’un aşk vaadi, şık kıyafetler ve kahkahalarla özdeş kapitalist bir özgürlük anlayışı… Ancak film yine de ilginç bir eşikte duruyor. ABD’de geçmeyen ve içinde Amerikalı karakterler olmayan ama yine de Amerikan kapitalizmini anlatan bir anti-Sovyet propaganda filmi olarak değerlendirilmesine rağmen Gülmeyen Kadın, İkinci Dünya Savaşı sonrası kutuplaşmada rastlanamayacak derinlikte bir komünizm temsili sunuyor. Ninotchka’nın giydiği ilk Batılı kıyafet, huniyi andıran bir şapka. Kadınlığı ve cinselliğini kapitalist hayaller peşinde keşfetmiş olsa da, Ninotchka’nın kapitalizmden yana tercihi kafasına huni takmasıyla başlıyor.