Beş Maddede Andrey Tarkovski – IV

İnancına Sarılmak
Tarkovski, hayatını inandığı bir ideale adayan karakterlerin hikâyelerini anlatır hep. İvan’ın Çocukluğu’nun (Ivanovo Detstovo, 1962) on iki yaşındaki İvan’ı, Nazilere karşı savaşan Sovyet ordusu için ölümü göze alarak gözcülük yapmaktan vazgeçmez. Hem 15. yüzyıl Rusya’sında geçen Andrey Rublev’de sanatıyla insanları manevi açıdan geliştirmeye çalışan ikona ressamı Andrey Rublev hem de İz Sürücü’de umudunu kaybetmiş kişileri Bölge’deki arzuların gerçekleştiği odaya götürerek onlara inanç aşılamaya çalışan iz sürücü, hayatlarını insanlığa hizmet etmeye adamış idealistlerdir. Kurban’da nükleer kıyametin kapıyı çaldığını görünce sevdiklerini ve tüm insanlığı kurtarmak için her türlü fedakârlığı göze alan Alexander da bir peygamber figürüne dönüşür. Tıpkı Nostalji’de dünyanın sonunun geldiğine inanan ve insanlığı kurtarmak için kendini yakarak feda eden Domenico gibi Alexander da deli damgası yemekten kurtulamaz. Tarkovski, deli gözüyle bakılan insanların belki de herkesten daha bilge olduğunu ima eder böylece.