Stilize Sinema

De Palma her dönem yeni anlatım teknikleri keşfeder. Patlama’da (Blow Out, 1981) kameranın 360 derecelik dönüşüyle sesi dahiyane bir şekilde kullandığı sahne, kesintisiz uzun planları –örneğin Yılan Gözler’in (Snake Eyes, 1998) 12 dakikalık açılışı, Carlito’nun Yolu (Carlito’s Way, 1993), Şenlik Ateşi (The Bonfire of the Vanities, 1990) ve Öldüren Kadın’daki plan sekanslar– ve bölünmüş ekran gibi imzaları başta olmak üzere nerede görsek tanıyacağımız kadrajlarıyla, Sapık’ın (Psycho, 1960) kısa planlarını her defasında yeniden üretmesiyle (kesici alet ve göz), fetiş nesneleriyle ve odak bölme, kaydırma, zoom in/zoom out gibi teknikleri bile benzersiz kılan yaratıcılığıyla stilize bir sinema.

<<<

>>>