Valeriea Týden Divu

1960’lı yıllardan itibaren yapıbozumcu filmlerle yepyeni bir estetik ortaya koyan Çek Yeni Dalgası, formalizmden tutun sürrealizme, mitlerden tarihe, masallara, birçok farklı kaynaktan besleniyordu. Bu sinemanın en önemli yönetmenlerinden Jaromil Jireš de toplumsal dinamikleri gerçeküstücü bir anlatımla irdeleyerek yeni farkındalıklar yaratan bir anlayışa sahipti. Yönetmenin üçüncü uzun metrajı, 1970 yapımı Valeriea Týden Divu, Vítězslav Nezval’ın aynı adlı romanından Jireš’in sinemaya uyarladığı karanlık bir şenlik olarak karşımıza çıkıyor. Başkarakter Valerie’nin regl olmasıyla başlayan ergenlik sürecini resmeden yapım, ‘Alice Harikalar Diyarında’yı andıran hikâyesini bir tür kolaj estetiğiyle anlatıyor. Yönetmen Jireš, Valerie’nin kendini keşfetmeye başladığı bu bir haftalık yolculuğu, içinde bulunduğu erkek egemen dünyanın çirkinliklerini anlamlandırabilmesi için yaratılmış bir Ortaçağ resmine dönüştürmeyi başarıyor. Sezen Sayınalp