6. Sen Benimsin / A Bigger Splash

Dev bir metal konstrüksiyonun ardından sahneye, coşkulu kalabalığın önüne çıkan Bowie kılığında bir Tilda Swinton’la açılıyor Sen Benimsin. Bir sonraki planda, rock yıldızımız Marianne Lane’i çırılçıplak, elinde kitabı, fonda cırcır böcekleri, miskin bir şekilde sere serpe havuz başında yatarken görüyoruz. Marianne, ses tellerinden ameliyat olduğu için film boyunca sesini hiç duymayacağımız bir rock yıldızı. Belgeselci sevgilisi Paul ile, İtalya’nın, Tunus’un tam karşısına denk gelen Pantelleria Adası’nda inzivadalar. Marianne ile Paul’un huzurlarını, genç ve güzel kızı Penelope’yle belirip evlerine çöken eski sevgili
Harry bozuyor. Her anlamda ‘ayarsız’ bir karakter olan Harry, adaya ayak bastıktan hemen sonra, yol üzerindeki bir çalılığa işerken, Paul oranın tarihî bir mezar olduğunu söyleyerek uyarıyor Harry’yi. Harry cevap veriyor: “Ee, Avrupa’nın tamamı bir mezar.” İronik bir biçimde, Marianne ve Paul’un görkemli evlerinin havuzu da Harry’ye mezar oluyor. Filmin en tuhaf anlarından birinde, Paul ve Penelope, adanın ıssızlarında bir grup göçmenle burun buruna gelince far görmüş tavşan gibi hareketsiz kalıveriyorlar. Onların göçmenler karşısındaki ne yapacağını bilemeyen burjuvalıkları bir yana; Marienne, sevgilisi Paul’u kurtarmak amacıyla, katilin kim olduğunu bal gibi bildiği hâlde, polislere, sinsice, Harry’yi öldürenlerin adadaki mülteciler olabileceği imasında bulunuveriyor utanmadan. Evin orasında burasında aniden beliren ve tutulup en uzağa fırlatılması gereken yılanlar gibi davranıyor mültecilere, koskoca bir mezara dönmüş Avrupa. Sen Benimsin bunu satır arasında söylüyor. Neredeyse Antonioni’yle yarışabilecek mekân duygusuyla; cesur sinema diliyle; ani kararlar veren fevri kamerasıyla; Ralph Fiennes’ın âdeta kariyeri boyunca birikip de birden bu rolde tüm zincirlerinden boşanarak filmin her yerine sirayet eden enerjisiyle –evet dans sahnesi– Sen Benimsin bas bas sinema.

>>>