Bastırılmış Arzular, Tehlikeli Rüyalar 

David Lynch’in evreninde gerçek ile rüya, rüya ile fantezi arasındaki geçişler sürekli ve değişkendir. Lynch filmleri izleyiciyi, Borges’in o en sevdiği “bilinci yitirmenin bilincinde olduğumuz, uykuyla uyanıklık arasındaki kısa âna” hapseder. Mantığın çöktüğü yerde hakikat başlar ve karakterlerin hakikati bastırılmış arzuların, açığa çıkmaması gereken sırların ağırlığıyla çarpılmıştır. Mavi Kadife’de (Blue Velvet, 1986) Ödipal fanteziler, Eraserhead’de (1977) ölüm, Kayıp Otoban’da (Lost Highway, 1997) cinayet, İkiz Tepeler’de (Twin Peaks) ensest… Büyüleyici güzellikteki bu kolektif kâbuslarda karakterlerin fantezileri, izleyici için her zaman çok tuhaf ve çok tanıdıktır.

<<<

>>>