Dokunsal Sinema Dili

Sanat eğitimi de almış olan, Frida Kahlo ve Joseph Beuys gibi sanatçılardan etkilendiğini söyleyen Campion, alışık olmadığımız bir sinema dili kullanır. Dokulara odaklanan yakın planlara, ellerin farklı yüzeyler üzerinde gezinmesine, tenlerin birbirine değmesine sıkça yer vererek izleyicinin dokunma duyusuna hitap eder. Parlak Yıldız’da (Bright Star, 2009) dikiş dikerken kumaşları okşayan Fanny’nin elleri, Bir Kadının Portresi’nde (The Portrait of a Lady, 1996) yüzünü perdenin püsküllerine sürten Isabel, Tutku Esirleri’nde (In The Cut, 2003) Malloy’un kartını dudaklarına götüren Frannie… Bu filmler böylece bir yandan erkek hâkimiyetindeki görsel dili bozar, bir yandan da özellikle kadınların görsel-işitsel dilde ifade olanağı bulamayan deneyimlerini perdeye aktarır.

<<<

>>>