Modernite Eleştirisi

Bayram Günü’nde (Jour de Fête, 1949) Amerikalılardan etkilenerek servis hızını arttırmaya çalışan bir postacının komik hikâyesini anlatan Tati, sonraki filmlerinde mekanikleşen modern hayata yönelik eleştirisinin dozunu arttırır. Mösyö Hulot’nun Tatili’nde Fransız toplumsal sınıflarının dar kafalılığını sahilde bir tatil mizanseninde hicveder. Dayım (Mon Oncle, 1958) ile modernite eleştirisini büyük şehre taşırken geleneksel Fransız hayat tarzı ve tüketim kültürü sevdası arasındaki kontrasttan da komedi üretir. Başyapıtı Oyun Zamanı’ndaysa (Playtime, 1967) Hulot’yu odak noktası olmaktan çıkararak modernite eleştirisini daha geniş bir çerçeveye taşır.

<<<

>>>