Filmlerin Fotoğrafını Çekmek

Fotoğrafçı Jason Shulman, ‘Photographs of Films’ (Filmlerin Fotoğrafları) adlı serisinde uzun süreli pozlamalar yardımıyla her bir filmi tek kareye sıkıştırıyor. Shulman’ın Londra Fotoğraf Festivali’nde sergilenen eserleri, esrarengiz ve izlenimci bir estetiğe sahip. Shulman, kamerasını filmin oynadığı ekranın önüne koyuyor, çok uzun süreli bir pozlama ayarı yapıyor ve böylece tek bir fotoğrafa tüm filmi sığdırmış oluyor. Görüntü her ne kadar kareler arttıkça daha da belirsiz ve anlaşılmaz bir hale bürünse de, bazı karelerde filmlere dair küçük ipuçları görmek de mümkün. Örneğin Kubrick imzalı Dr. Garipaşk’ın (Dr. Strangelove, 1964) yer aldığı karede filmin siyah-beyaz set tasarımından, Tarkovski imzalı Ayna’da (Zerkalo, 1975) ise sarı bir renk paletinin ardına gizlenmiş buğulu bir sonbahardan izler görmek mümkün.

Bu fotoğrafların her birinin ait oldukları filmin görsel “DNA”sı olduğunu belirten Shulman, işleri için şöyle diyor: “Tüm bu kareleri alıp bir kart destesi gibi karıştırabilirsiniz; ancak ne kadar karıştırırsanız karıştırın, yine de benim ulaştığım nihai görüntüyü elde edersiniz.” Sanatçı aynı zamanda bu fotoğrafların yönetmenlerin tarzlarına dair de pek çok şey ifade ettiğini belirtiyor. Ona göre bu fotoğraflarda Hitchcock’un insanlara, Kubrick’in kompozisyonlara, Bergman’ın karamsarlığa ve insan psikolojisine yönelik ilgisini gözlemleyebilirsiniz. Fotoğrafçının tek kareye sığdırdığı diğer yapıtladan bazıları şunlar: Alice Harikalar Diyarında (Alice in Wonderland, 1951), Teksas Katliami (The Texas Chainsaw Massacre, 1974), The Rocky Horror Picture Show (1975), Taksi Şoförü (Taxi Driver, 1976), Mavi Kadife (Blue Velvet, 1986).

Sanatçının kişisel web sitesinde ‘Photographs of Films’ serisinden örnekleri görebilirsiniz.

Kaynak: The Guardian