Mekânlaşan Zaman

Uzun ve sabit planlar, sözün suskun kaldığı ketum bir dünya tasavvuru, sabırlı sessizlikler ve tükenmez bir tefekkür hâli… Tayvan sinemasının 1990 sonrasına konumlandırılan ‘İkinci Yeni Dalga’ yönetmenlerinden Tsai Ming-liang’ın filmleri, görünenin ötesini görmeye, gürültülü ve alışıldık güvenli alanından dışına çıkmaya davet eder sinema seyircisini. Anlamı dramatik olarak kurgulamaktansa meditatif bir rotaya, hiçlikteki durağanlığa bakmaya yön verir. Bu tefekkür anlarının zirvelerinden birisini yönetmenin son uzun metrajlı filmi olarak duyurduğu Sokak Köpekleri’nin (Jiao You, 2013) final sahnesinde yaşarız. Toplamda 20 dakika boyunca iki peş peşe sabit planı takip eden bu sahne, sebebi belirsiz bir bakakalmaya odaklanır. Tsai Ming-liang’ın tüm filmleri gibi yoksunluk, geçmiş, bugün, yalnızlık ve tüm bunların içinde eridiği müstesna ve sebatkâr bir zaman algısı türetir bu yekpare, geniş an. Mekân, zaman yoluyla ifadeye kavuşur, âdeta zaman mekânlaşır. Ve kendi benliğini kazanır.

<<<

>>>