4. Phantom Thread

Paul Thomas Anderson’ın Işıklar Sönerken (Gaslight, 1944) ve Rebecca (1940) gibi kadın gotiği türündeki filmlerden ilhamla çektiği Phantom Thread, 1950’lerin Londra’sında ünlü bir moda tasarımcısı olan Reynolds Woodcock’ın bir gezi esnasında tanıştığı Alma ile yaşadığı ilişki üzerine kurulu. İşindeki mükemmeliyetçiliğiyle bilinen Reynolds, Alma’yı daha önce tanıştığı başka kadınlar gibi ilham perisi olarak kullanıp bir köşeye atmaya çalışsa da Alma buna izin vermiyor. Kibriyle ve takıntılarıyla herkesi kontrol altına alan Reynolds otoritesine karşı gelen Alma’yla nasıl baş edeceğini bilemezken, diğer yandan ikisi arasındaki iktidar oyunu ona iyi gelmeye de başlıyor. Phantom Thread, erkeklerin tahakkümü altında, bir mekânın içine hapsedilen kadınların buhranını anlatan benzeri türdeki birçok filmin aksine, Alma’yı adım adım güçlendirerek onun Reynolds gibi “centilmen bir diktatör”ü alt etmesine izin veriyor. Alma ve Reynolds, erkeğin erkekliğinden bile isteye vazgeçtiği, kadının ilişki içindeki güç dengesiyle istediği gibi oynayabildiği, sado-mazoşist bir ilişkinin sözleşmesini imzalıyorlar. Paul Thomas Anderson bize, bu aşk hikâyesindeki mutlu son ihtimalinin, heteroseksist normların ötesinde bir yerde var olduğunu en vurucu hâliyle söylüyor.

  <<<                                                                                       >>>