Geçtiğimiz yıl beklenmedik bir anda gelen, Leos Carax’ın orta metrajlı makale filmi Ben Değilim, yönetmenin şu ana kadarki kurmaca filmlerine oranla çok daha kişisel.
78. Cannes Film Festivali’nde sona yaklaşılırken ana yarışma filmleriyle ilgili genel bir hayal kırıklığından söz etmek mümkün.
78. Cannes Film Festivali tüm hızıyla sürerken merakla beklenen pek çok film seyirciyle buluşmaya devam ediyor.
Bu yıl 78. kez düzenlenen Cannes Film Festivali, 13 Mayıs akşamı açılış filmi Partir un Jour’un gösterimiyle başladı.
Cannes’dan En İyi Yönetmen ödülüyle dönen Miguel Gomes imzalı Büyük Yolculuk, Edward isimli İngiliz bir memur ve nişanlısı Molly’nin hikâyesini takip ediyor.
İsmini Reşad Ekrem Koçu’nun aynı adlı eserinden alan, yönetmenliğini Selman Nacar’ın üstlendiği İstanbul Ansiklopedisi Netflix Türkiye’de yayında.
Prömiyerini geçtiğimiz sene Venedik Film Festivali’nde yapan, ardından Adana Altın Koza ve Ankara Film Festivali’nden ödüllerle dönen Türker Süer imzalı Gecenin Kıyısı, tansiyonu yol boyunca yükselen sağlam bir siyasi gerilim filmi.
Senenin en etkileyici filmlerinden Nickel Boys, 1960’lar Amerika’sında yer alan bir ıslahevinde geçiyor.
Pablo Larraín’in yeni filmi Maria sanatla, müzikle dolu ve ustalıkla çekilmiş bir film olmasına rağmen ünlü opera sanatçısını trajik bir kurban olarak betimleyen ve onu yalnızca güçten düştüğü çöküş dönemiyle tanımlayan bir film olmanın ötesine geçemiyor.
Senenin en iddialı yapımlarından, Brady Corbet’in üçüncü uzun metrajı The Brutalist, “Oscar yemi” diye tabir edilen filmlerin bütün özelliklerini taşıyor.
Halina Reijn’in konusu itibarıyla büyük gürültü koparan filmi Babygirl, fena hâlde, rolleri tersine çeviren bir erotik gerilim olmak istiyor. Ancak yarattığı güçlü kadın karikatürünün o kadar da sıradışı olmayan “büyük” sırrıyla, bir fantezi filmden fazlası değil.
Tehlikeli rüyaların, kolektif kâbusların, tekinsizin, dehşetin ve arzunun yönetmeni… Çoğu sinemaseverin hayatına bir yerinden dokunmuş olan David Lynch’i geçtiğimiz hafta kaybettik. Usta yönetmenin anısına yazar ve yönetmenlere Lynch’in üzerlerinde nasıl bir iz bıraktığını sorduk.
Payal Kapadia’nın bu sene Cannes’da Jüri Büyük Ödülü’nün sahibi olan ilk kurmaca uzun metrajı Aydınlık Hayallerimiz, farklı jenerasyonlardan Mumbaili üç kadının hikâyesini anlatıyor. Hem aydınlık hem de karanlık düşlerle dolu bir zaman-mekân kuran film, kişiselle toplumsal olanı bir araya getiren şiirsel bir “şehir senfonisi”.
Türkiye’de her tür destekten yoksun belgeselcilerin kendi sınırlı imkânlarıyla yaptığı pek çok filmin çıktığı 2024’ü yerli belgeseller üzerinden hatırlıyor, yıl içinde seyirciyle buluşan belgesellerden öne çıkanları yakın plana alıyoruz.
2024’ü uğurlarken geride bıraktığımız yıla sinema gözüyle bakıyor, sinema gündeminde olup bitenleri hatırlıyoruz.
43. İstanbul Film Festivali’nden En İyi Belgesel ödülünü kazanan Dargeçit, karanlık bir tarihin bugündeki sürekliliğini ortaya sererken kamerasını çevirdiği insanlara da izleyicisine de büyük bir ihtimam gösteren bir belgesel.
Mati Diop’un ikinci uzun metrajı Dahomey, Benin’den Fransa’ya kaçırılmış eserlerin ait oldukları coğrafyaya geri dönüşünü ele alan bir belgesel.
Jacques Audiard’ın yeni filmi Emilia Pérez, alışılmadık bir trans öyküsü vasıtasıyla Meksika’daki kartel şiddeti ve toplumsal yozlaşma gibi meseleleri incelemeye kalkışıyor.
